Het leven onder de maatregelen vanwege covid-19 is totaal anders geworden.
Contacten onderhouden gaat veelal via de digitale snelweg.
De ‘gewone’ snelweg is veel stiller geworden.

Het is voor sommige mensen een moeilijke tijd.
Gescheiden; jaren samen geleefd, maar nu niet meer.
De ene helft woont nog gewoon thuis en de andere helft in een verpleeghuis of ziekenhuis.
Elkaar niet mogen opzoeken, aanraken, elkaar in de ogen kijken.
Afschuwelijk.

Afgelopen week had ik een gesprek met een mevrouw. Zij en haar man leven in deze tijd gescheiden van elkaar.
Ze vertelde dat ze een dagboekje is gaan bijhouden.
Een jongeman had haar op een dag ergens mee geholpen en op dat moment was hij haar zonnestraaltje.
Elke dag schrijft ze zonnestraaltjes op, want: je zegeningen moet je blijven tellen!

Wat een vertrouwen. Wat een hoop.
En dat is mooi om te horen.

Welke zonnestraaltjes heb jij vandaag gezien?